in de war

Vorige donderdag stond ik op en ik was zó in de war! Nog altijd een beetje trouwens.

Ik leek echt met het verkeerde bed uit mijn been gestapt. Een raar gevoel had ik, maar het valt moeilijk te beschrijven. Het overkomt mij wel vaker en dan helpt een flinke wasbeurt mij er meestal weer bovenop. Dus ik nam een frisse douche, maar toen ik me afdroogde, zag ik dat ik met het badwater een kind had weggegooid. Ik schrok natuurlijk, maar nu is er toch niets meer aan te doen.

Dus kleedde ik mij snel aan en zette een stevige kop koffie. Een plotse koudevlaag leidde al snel mijn aandacht af. Natuurlijk, ik had geen trui aangetrokken. Maar waar lag die nu alweer? Lang zoeken hoefde ik niet: daar kwam al een mouw uit een aap. De rest zou dan wel volgen, ik was er gerust in. Ik nam een slok van mijn koffie en wilde een boterhammetje smeren. Alsof het nog niet genoeg was, struikelde ik met het pakje boter in de hand. Ja zeg verdorie, was ik nu toch niet met de boter in een gat gevallen zeker!

Met als gevolg – dat kan je wel raden – er zat bij mij boter in een haar. Van een woelige donderdagochtend gesproken... De tijd stond natuurlijk ook niet stil, dus trok ik mijn trui aan, volledig vrij van aap, en sprong op de fiets.

Onderweg was het ook niet meer wat het geweest was: in de wei tegenover werden er oude grachten uit de koeien gehaald, en ik kon nog net een boom ontwijken, die niet ver van een appel viel. En voor het huis van de buren moest ik onder een koord fietsen, dat vanonder een kat vandaan kwam. Ik noemde de kat een kat en liet me niet van mijn stuk brengen door dit amateuristisch stukje chaos.

Gelaten reed ik door en hoorde de vogeltjes fluiten. Naar het motto ‘Beter één hand in de vogel, dan tien in de lucht’ waagde ik het zelfs om de laatste honderd meter zonder handen te fietsen!

En toen ik in de radiostudio aankwam sloegen ze koppen met nagels, dat kan ik jullie wel zeggen. En wat een grootheden vandaag in de studio! Ja, vele groten maken één kleintje, zei de olifant, en ze deed een plasje op de mug. Maar op die van I Love Sarah had er eentje teveel geplast.